Բարեբախտաբար( զգացական), արդարև (հաստատական), անշուշտ(հաստատական), միայն (Սահմանափակման), ահավասիկ (Ցուցական), ի դեպ (Զիջական) , անպատճառ (հաստատական), ահա (Ցուցական),անպայման (հաստատական), իսկապես (հաստատական), իրոք (հաստատական), հիրավի (հաստատական), ո՛չ (ժխտական), չէ՛ (ժխտական), գուցե (երկբայական), երևի (երկբայական), իմիջիայլոց (զիջական), թերևս ( երկբայական), կարծեմ (երկբայական) կարծես (երկբայական) , միգուցե (երկբայական), այնուամենայնիվ (զիջական), մի՞թե (երկբայական) , արդյոք (երկբայական), երանի (զգացական), ցավոք( զգացական ), նույնիսկ (Սաստկական ), մանավանդ ( Սաստկական ), մինչև իսկ (սաստկական ), գեթ (սահմանակափակման ), լոկ (սահմանակափակման), գոնե( սահմանակափակման), կարծես թե (երկբայական), սոսկ (սահմանակափակման), միայն թե (սահմանակափակման), անկասկած ( հաստատական), հապա (Կամային), մի (Կամային ), համենայն դեպս (զիջական) , այսուհանդերձ (զիջական )։
Հայոց լեզու (315 -320)
Առաջադրանք 315.
- Հեռագիրը՝ ուղված էր ծնողներին, բերել էին գիշերը:
- Ծաղիկը՝ գեղեցիկ ու բուրումնավետ, դաշտում կարծես միակն էր:
- Աշունը շուկան լցրել է մրգերով՝ գունագեղ և քաղցրահամ։
- Նրա հիասթափությունը մատնում էին աչքերը՝ ծովի նման։
- Մի ժպիտ՝ տխուր ու անմեղ, թառել էր դեմքին:
Առաջադրանք 316.
- Դիմադրել մտքին, Դիմադրել ճնշմանը, Դիմադրել ցավին, Դիմադրել հեռանալուն, Դիմադրել առաջանալուն, Դիմադրել մոռանալուն:
- Խուսափել մտքից, Խուսափել ճնշումից, Խուսափել ցավից, Խուսափել Հեռանալուց, Խուսափել առաջանալուց, Խուսփել մոռանալուց:
Առաջադրանք 317.
- Ա´յ աղվեսներ, ձեռք քաշեք ձեր պոչերից, որովհետև դրանք մեծ գլխացավանք է ձեզ համար:
- Ութ տարի մնացի այդ երկրում, քանի որ այնտեղ էր ապրում նաև մայրս:
- Բոբն արագ վազեց հանդերձանքի կույտի մոտ, որպեսզի հագուստը փոխի:
- Նա ուժ հավաքեց, որպսզի կարողանա շարունակի խաղը:
Առաջադրանք 318.
- Հայրն ու մայրը ողջունեցին մեզ համբուրեցին շնորհավորեցին իրար:
- Հայրն ու մայրը ողջունեցին մեզ համբուրեցին, շնորհավորեցին իրար:
- Հայրն ու մայրը ողջունեցին մեզ, համբուրեցին շնորհավորեցին իրար։
- Հայաստանը ուր որոշել էր գնալ մանուկ հասակից չէր տեսել:
- Հայաստանը ուր որոշել էր գնալ, մանուկ հասակից չէր տեսել:
- Հայաստանը ուր որոշել էր գնալ մանուկ հասակից, չէր տեսել:
- Նրանց ոտների տակ մի պահ մթագնում էին ձորերը անտառները սևանում էին ամպերի արանքում բեկբեկված շողերի փայլի մեջ:
- Նրանց ոտների տակ մի պահ մթագնում էին ձորերը, անտառները սևանում էին ամպերի արանքում բեկբեկված շողերի փայլի մեջ:
- Նրանց ոտների տակ մի պահ մթագնում էին՝ ձորերը անտառները սևանում էին ամպերի արանքում բեկբեկված շողերի փայլի մեջ:
- Խաղաղ գիշերվա մեջ թույլ լույս արձակելով երկու աստղ էր պլպլում Ծիծեռնավանքի ծուռ խաչի վրա:
- Խաղաղ գիշերվա մեջ թույլ լույս արձակելով՝ երկու աստղ էր պլպլում Ծիծեռնավանքի ծուռ խաչի վրա:
- Խաղաղ գիշերվա մեջ թույլ լույս արձակելով երկու աստղ էր պլպլում, Ծիծեռնավանքի ծուռ խաչի վրա:
- Ծովափին կանգնած աղջիկը հայացքը հառել էր հեռու հորիզոնին:
- Ծովափին կանգնած աղջիկը՝ հայացքը հառել էր հեռու հորիզոնին:
- Ծովափին կանգնած, աղջիկը հայացքը հառել էր հեռու հորիզոնին:
Առաջադրանք 320.
Ա. Հնդկաստանում Հունդեր անունով մի գյուղ կա, որտեղ ծխելը ոչ միայն արգելվում է, այլև պատժելի է (պատժվել): Գյուղացիներից ո´վ էլ լինի (լինել), եթե ծխախոտը կամ ծխամորճը բերանին բռնվի (բռնվել), կտուգանվի (տուգանվել): Սակայն վերջին տարիներին Հունդեր գյուղում միայն մի դեպք է եղել (լինել), որն արժանացել է (արժանանալ) պատժի: Բնակիչներն արդեն վարժվել էին (վարժվել) այն մտքին, որ ծխողներն իրենց գյուղում տեղ չունեն (չունենալ): Հնաբնակները պատմում են, որ ծխելու սովորություն չունենալը շատ վաղուց է սկիզբ առել (սկիզբ առնել) և սերնդից սերունդ փոխանցվել է (փոխանցվել): Այժմ ոչ ոք չի հիշում (չհիշել), թե ե´րբ և ի´նչ պատճառով է առաջացել (առաջանալ) այդ լավ սովորույթտը:
Բ. Հնդկաստանում Հունդեր անունով մի գյուղ կար, որտեղ ծխելը ոչ միայն արգելվում էր, այլև պատժվում էր (պատժվում): Գյուղացիներից ո´վ էլ լիներ (լինել), եթե ծխախոտը կամ ծխամորճը բերանին բռնվեր (բռնվել), կտուգանվեր (տուգանվել): Սակայն վերջին տարիներին Հունդեր գյուղում միայն մի դեպք կար (լինել), որն արժանացել էր (արժանանալ) պատժի: Բնակիչներն արդեն վարժվել էին (վարժվել) այն մտքին, որ ծխողներն իրենց գյուղում տեղ չունեին (չունենալ): Հնաբնակները պատմում են, որ ծխելու սովորություն չունենալը շատ վաղուց սկիզբ էր առել (սկիզբ առնել) և սերնդից սերունդ փոխանցվել էր (փոխանցվել): Ոչ ոք չէր հիշում (չհիշել), թե ե´րբ և ի´նչ պատճառով էր առաջացել (առաջանալ) այդ լավ սովորույթտը: